به نقل از «آنا»

چرا بعضی‌ها نمی‌توانند چپ از راست را تشخیص دهند؟

تاریخ انتشار: ۲۸ دی ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۸۸۱۶۳۴

به گزارش گروه دانش و فناوری خبرگزاری آنا، زمانی که هنری مارش، جراح مغز انگلیسی پس از عمل جراحی در کنار تخت بیمارش نشست، خبر بدی که او می‌خواست به او بدهد، ناشی از اشتباه خودش بود. این مرد یک عصب در بازوی خود گیر کرده بود که نیاز به عمل داشت -، اما پس از ایجاد یک برش خط وسط در گردن، مارش عصب سمت اشتباه ستون فقرات خود را سوراخ کرده بود.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

 
 
اشتباهات پزشکی قابل پیشگیری اغلب شامل جراحی نادرست است: برای مثال تزریق به چشم اشتباه یا بیوپسی از سینه اشتباه. این «رویداد‌های هرگز» - حوادث ایمنی بیمار جدی و تا حد زیادی قابل پیشگیری - نشان می‌دهد که در حالی که اکثر ما در کودکی یاد می‌گیریم چگونه چپ از راست را تشخیص دهیم، اما همه آن را درست متوجه نمی‌شوند. 
 
در حالی که برای برخی افراد، تشخیص چپ از راست به آسانی تشخیص دادن به بالا از پایین است، اقلیت قابل توجهی - طبق یک مطالعه اخیر، حدود یک نفر از شش نفر - با این تمایز دست و پنجه نرم می‌کنند. حتی برای کسانی که معتقدند مشکلی ندارند، حواس‌پرتی‌هایی مانند سر و صدای محیط یا پاسخ دادن به سؤالات نامرتبط می‌تواند مانع از انتخاب درست شود. 
 
اینکه ون در هام، استاد عصب روانشناسی در دانشگاه لیدن هلند می‌گوید: هیچ کس در گفتن [چیزی] جلو و عقب، یا بالا و پایین، مشکل ندارد. او می‌گوید، اما تشخیص چپ از راست متفاوت است. این به دلیل تقارن است، و به این دلیل که وقتی می‌چرخید، برعکس است، و این باعث می‌شود که آن را بسیار گیج‌کننده کنید.
 
تبعیض چپ و راست در واقع یک فرآیند کاملاً پیچیده است که به حافظه، زبان، پردازش بصری و فضایی و چرخش ذهنی نیاز دارد. در واقع، محققان تازه شروع کرده‌اند به اینکه دقیقاً چه چیزی در مغز ما می‌گذرد وقتی این کار را انجام می‌دهیم – و اینکه چرا برای برخی افراد بسیار آسان‌تر از دیگران است، می‌رسند. 
 
  
جرارد گورملی، پزشک عمومی و استاد بالینی در دانشگاه کوئینز بلفاست در ایرلند شمالی می‌گوید: «بعضی افراد به طور ذاتی می‌توانند راست از چپ را تشخیص دهند، اما می‌توانند بدون فکر کردن این کار را انجام دهند. اما دیگران باید روندی را طی کنند.» گورملی و همکارانش در تلاش برای درک اینکه در اشتباهات پزشکی نادرست چه اتفاقی می‌افتد، تحقیقی در مورد تجربه دانشجویان پزشکی در تصمیم‌گیری چپ و راست انجام داده‌اند و این فرآیند را بررسی کرده‌اند. 
 
او می‌گوید: در ابتدا باید در خود راست از چپ جهت یابی کنید. وقتی پاسخ فوراً به دست نمی‌آید، شرکت‌کنندگان تکنیک‌های مختلفی را توصیف کردند، از ساختن شکل L با انگشت شست و اشاره‌شان، تا فکر کردن به اینکه از کدام دست برای نوشتن استفاده می‌کنند، یا نواختن گیتار.

گورملی می‌گوید: برای برخی از افراد این یک خالکوبی روی بدن یا سوراخ کردن است. 
 
سپس، زمانی که متوجه می‌شوید کدام سمت چپ یا راست شخص دیگری است، مرحله بعدی این است که از نظر ذهنی خود را بچرخانید تا در همان جهت طرف مقابل قرار بگیرید. گورملی می‌گوید: اگر من روبه روی شما باشم، دست چپ من مقابل دست راست شما قرار خواهد گرفت. «این ایده چرخش ذهنی یک جسم، درجه بیشتری از پیچیدگی را اضافه می‌کند.»

تحقیقات دیگر نشان می‌دهد که افراد با تصور چرخش دست یا بدن خود، قضاوت در مورد اینکه یک تصویر دست چپ یا راست را نشان می‌دهد آسان‌تر است. 
 
تحقیقات منتشر شده توسط ون در هام و همکارانش در سال ۲۰۲۰ نشان داد که حدود ۱۵ درصد از مردم خود را در تشخیص چپ و راست ناکافی ارزیابی می‌کنند. تقریباً نیمی از چهارصد شرکت‌کننده در این مطالعه گفتند که از یک استراتژی مرتبط با دست برای تشخیص اینکه کدام کدام است استفاده کرده‌اند. 
 
محققان از چیزی به نام آزمون تبعیض راست-چپ برگن استفاده کردند تا عمیق‌تر در مورد نحوه عملکرد این استراتژی‌ها تحقیق کنند. شرکت‌کنندگان به عکس‌هایی از افراد چوبی که روبه‌رو یا دور از آن‌ها بودند، با بازوهایشان در موقعیت‌های مختلف نگاه کردند و باید دست برجسته‌شده‌شان را چپ یا راست تشخیص می‌دادند.

ون در هام می‌گوید: به نظر ساده می‌آید، اما اگر مجبور باشید صد مورد از این‌ها را تا جایی که می‌توانید سریع انجام دهید، به نوعی خسته‌کننده است. 
 
در آزمایش اول، شرکت کنندگان با دستان خود روی میزی روبروی خود نشستند. ون درهام می‌گوید: «تأثیر بسیار واضحی از نحوه قرارگیری این مجسمه کوچک وجود داشت. «اگر به پشت سر نگاه می‌کردید، بنابراین با شما هماهنگ بود، مردم بسیار سریع‌تر و دقیق‌تر بودند.» به طور مشابه، زمانی که فرد چوبی رو به شرکت‌کننده بود، اما دست‌هایش روی هم قرار داشت، بنابراین دست چپ او در همان سمت دست چپ شرکت‌کننده قرار داشت، افراد تمایل داشتند بهترعمل کنند. 
 
ون در هام می‌گوید: «این به ما می‌گوید که بدن واقعاً در این امر دخیل است. سوال بعدی این بود که آیا شرکت کنندگان در زمان آزمون از نشانه‌هایی از بدن خود برای تشخیص چپ و راست استفاده می‌کردند یا به جای آن به ایده ذخیره شده بدن خود اشاره می‌کردند؟ 
 
برای پاسخ به این سوال، محققان آزمایش خود را تکرار کردند، اما این بار چهار سناریو مختلف را آزمایش کردند: شرکت‌کنندگان در حالی که دست‌هایشان را ضربدری شده یا غیرصلی‌کرده روی میز مقابلشان می‌نشستند، و یا در حین آزمایش، دست‌هایشان نمایان بود یا با یک پارچه سیاه پوشیده شده بود. 
 
اما محققان دریافتند که هیچ یک از این تغییرات بر عملکرد آزمایش تأثیر نمی‌گذارد. به عبارت دیگر، شرکت کنندگان برای استفاده از بدن خود برای تشخیص راست از چپ نیازی به دیدن دست‌های خود نداشتند. 
 
ون درهام می‌گوید: «ما این موضوع را به طور کامل حل نکرده ایم. اما ما توانستیم بدن خود را به عنوان یک عنصر کلیدی در تشخیص چپ از راست تشخیص دهیم، و از نمایاندن بدن خود به شکلی ثابت‌تر استفاده کنیم.» 
 
دقیقاً دلیل تفاوت افراد در توانایی تشخیص چپ از راست مشخص نیست، اگرچه تحقیقات نشان می‌دهد که هر چه بدن شخصی نامتقارن‌تر باشد (مثلاً از نظر ترجیح نوشتن دست)، تشخیص چپ و راست آسان‌تر است. گورملی می‌گوید: «اگر یک طرف مغز شما کمی بزرگ‌تر از سمت دیگر باشد، تمایز بهتری از راست و چپ دارید. 
 
وان درهام می‌گوید، اما می‌تواند چیزی باشد که در کودکی یاد می‌گیریم، مانند سایر جنبه‌های شناخت فضایی. او می‌گوید: «اگر بچه‌ها مسئول پیدا کردن راه هستند، اگر فقط به آن‌ها اجازه دهید چند متری جلوی شما راه بروند و تصمیم بگیرند، این بچه‌ها هستند که در نهایت ناوبر‌های بهتری بودند.» 
 
تحقیقات آلیس گومز و همکارانش در مرکز تحقیقات علوم اعصاب لیون در فرانسه نشان می‌دهد که تبعیض چپ و راست چیزی است که کودکان می‌توانند به سرعت متوجه شوند. گومز یک برنامه مداخله دو هفته‌ای را طراحی کرد که توسط معلمان ارائه شد و برای افزایش بازنمایی بدن و مهارت‌های حرکتی کودکان پنج تا هفت ساله طراحی شد. 
 
هنگامی که آن‌ها در مورد توانایی آن‌ها در تعیین محل صحیح قسمت بدن روی خود یا شریک زندگی خود - برای مثال زانوی راستشان - پس از برنامه آزمایش شدند، تعداد خطا‌های تشخیص چپ و راست تقریباً نصف شد.

گومز می‌گوید: برای ما بسیار آسان بود که توانایی‌های کودکان را افزایش دهیم تا بتوانیم [بخش بدن] را بر اساس نام پیدا کنیم. 
 
یکی از دلایل این امر ممکن است این باشد که به بچه‌ها یک استراتژی آموزش داده شد – فکر کردن به دست نوشتنشان – برای زمانی که نمی‌توانند راست و چپ را به خاطر بسپارند. تمرکز این برنامه بر بدن خود کودکان نیز یکی دیگر از توضیحات احتمالی است، به خصوص که تحقیقات دیگر نشان می‌دهد که یک چارچوب مرجع خودمحورانه زمانی که تصمیمات چپ و راست می‌گیریم، کلیدی است. 
 
گومز می‌گوید: در یک کلاس درس معمولی، کودکان ممکن است به جای بدن خود، اجزای بدن را بر روی نمودار نشان دهند، زیرا ارزیابی دومی برای معلم زمان‌برتر و دشوار است.

او می‌گوید: بسیار نادر است که آن‌ها وقت داشته باشند که خودمحور باشند.

انتهای پیام/

منبع: آنا

کلیدواژه: مغز مغز انسان تشخیص چپ از راست تشخیص چپ و راست نشان می دهد شرکت کنندگان او می گوید بدن خود دست چپ

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت ana.press دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «آنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۸۸۱۶۳۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

مراسم قهوه خوری خوزستان

مراسم قهوه خوری از روزگار دیرین مورد احترام مردم عرب و دارای آیین و رسومات خاص خـــود می‌باشد. قهوه اولین چیزی است که عربها پس از سلام و خوش آمدگویی با آن از میهمانان خـــــــود پذیرایی می‌کنند. قهوه جهت پذیرایی از همه افراد قوم و میهمانان فقیر و غنی استفاده می‌شود.

ابزار آماده سازی قهوه

وسایل آماده سازی قهوه متعدد هستند که به جمع آنها “المعامیل” می‌گویند.

المحماس
به گزارس روستای من، محماس ظرفی استوانه ای شکل که داخل آن دارای گودی می‌باشد و جهت برشته نمودن و تغییر شکل دانه‌های قهوه “بن” از آن استفاده می‌شود.

هاون
هاون یا اسم دیگر آن “المجر” نوعی آلت استوانه ای شکل که گودی عمیقی دارد و معمولا از نوعی آلیاژ قوی ساخته شده است و دارای دسته ای به نام “قضیب” که جهت کوبیدن وآسیاب نمودن دانه‌های برشته شده قهوه از آن استفاده می‌شود. صداهای صادره از هاون در نزد مردمان عرب منظور خاص خود را می‌رساند.

گمگم و دله
جهت آماده سازی قهوه از دونوع ظرف خاص استفاده می‌شود.به ظرف بزرگتری که جهت آماده سازی اولیه قهوه و جوشاندن آن به حد کافی استفاده می‌شود “الگمگم” می‌گویند.و اما ظرف کوچکتری که جهت راکد نمودن قهوه به مدت زمان معین و گرم نگه داشتن آن و جهت پذیرایی از میهمان استفاده می‌شود “دله” نام دارد.

فنجان
نوعی استکان که فاقد هرگونه دستگیره و دارای شکل هندسی خاص خود می‌باشد و جهت تعارف نمودن قهوه به میهمان مورد استفاده قرار می‌گیرد.

آداب قهوه خوری در میان مردمان عرب

از آداب قهوه خوری در میان مردمان عرب ، که ساقی باید فنجان را با دست راست خود به میهمان تعارف کند و میهمان نیز باید آنرا با دست راست بگیرد و بدون اینکه فنجان را بر روی زمین بگذارد قهوه را میل میکند.

از دیگر آیینها این است که ساقی در برابر میهمان در هنگام تعارف قهوه خود را بــــــه نشانه‌ی حترام به میهمان،خم می‌کند.و اما صدایی که ساقی از برخورد دله با فنجان صادر می‌کند که میهمان با شنیدن آن صدا متوجه می‌شود که قهوه برای آن ریختـــه شد و ساقی بدون هیچ کلامی قهوه را به او تعارف می‌کند چنانچه دوباره قصد میـل قهوه را دارد فنجان را بدون هیچ حرکتی تقدیم به ساقی می‌کند در غیر این صـــورت فنجان خالی را به سمت راست و چپ تکان می‌دهد و تقدیم ساقی می‌نماید.صدا و حرکت جهت ایجاد نظم خاص بین ساقی و میهمان می‌باشد.

برای پذیرایی قهوه توسط ساقی به میهمان اسامی خاصی وجود دارند که شامل : «الهیف » و « الضیف » و «الکیف » و « السیف » می‌باشند.

فنجان اول
الهیف که توسط ساقی قهوه و در حضور و دید میهمان صرف می‌کند و آنهم جهت مطمئن نمودن میهمان از سالم بودن قهوه صرف می‌شود.

فنجان دوم : الضیف
الضیف فنجان دوم است که به میهمان تقدیم می‌شود و میهمان هم موظف به صرف نمودن آن می‌باشد مگر در مواقعی که میهمان از شیخ یا ساقی خواسته ای داشته باشد که در این صورت فنجان را از دست ساقی گرفته و سپس آنرا بر روی زمین می‌گذارد در غیر اینصورت باید صرف شود.

فنجان سوم
الکیف که در صورت تکان ندادن فنجان توسط میهمان و آن هم به خاطر طعم خاص و طریقه آماده سازی قهوه و یا بعد مسافتی که میهمان طی نموده صرف می‌شود.

فنجان چهارم
السیف و آنهم در صورت تکان ندادن فنجان به میهمان تقدیم می‌شود که معمولا توسط افراد خاص و کمی صرف می‌شود و آن هم به دلیل اینکه میهمان پس از صرف نمودن فنجان چهارم به شیخ یا ساقی اعـــــلام می‌نماید که در تمامی شادی‌ها و غم‌ها و همچنین در مواقع دفاع جسمی و عرفانی از شیخ و یا ساقی شریک می‌باشد.که پس از صرف نمودن آن پیمان برادری بین میهمان و شیخ یا ساقی بسته می‌شود.

از دیگر آیینها و رسوم قهوه خوردی در میان اعراب می‌توان به موارد زیر اشاره نمود.
– گرفتن دله در دست چپ و فنجان در دست راست.
– ایستاده و در حالم خم فنجان تعارف شود .
– رعایت حق اولویت در بین حاضرین .
– شروع از سمت راست اولین نفری که قهوه صرف نمود .
– میمهان حق حمل دله را ندارد .
– در صورت بودن پسران پدر نباید قهوه تعارف کند .
– برادر بزرگتر باید قهوه را تعارف کند .

 

کانال عصر ایران در تلگرام